Er is gevraagd of ik wil zwijgen, het is maar twee minuten lang.
Dit heb ik overwogen, maar ik vrees dat ik niet kan.
Bij woorden uit het verleden, bij kransen die worden gelegd.
Zie ik telkens weer de beelden en ze zijn zo levensecht.
Er is gevraagd of ik wil zwijgen, uit respect voor het verdriet.
Ik zou dit heus wel willen, maar het lukt gewoonweg niet.
Omdat in Gaza een leven haar betekenis heeft verloren.
Waar omheind en bloeddoorlopen vergelding is gezworen.
Uit wraak, verbittering en telkens met veel lood
Beloofd is dat iedereen zal sterven, desnoods door hongersnood..