Testosteronterrorisme

Als we met ál het verspilde mensen- én dierenbloed een vorm van energie konden opwekken dan hoefden we dankzij alle achterlijke mannen in deze wereld nooit meer naar olie te boren. Mannen. Ze doden uit liefde. Ze moorden door verdriet. Ze leggen je om voor geld, uit wraak en desnoods in opdracht. Ze zijn bereid om hun eigen partners, hele gezinnen maar ook andermans landen tot op de grond toe af te breken. Te asfalteren als het moet. Ook vinden ze het ook prima om vanuit geloofsovertuiging hun naastenliefde te doden. Het afslachten van complete volkeren gaat ze evenzogoed verschrikkelijk goed af.  Is het niet vanuit een politieke overtuiging dan wel in ruil voor een goed salaris. Werkelijk geen één diersoort op onze aarde evenaart de agressie en de ijzingwekkende vernietigingsdrang als dat van een man met een reden.

Vandaag is het Internationale Vrouwendag. Een dag waarop overal op aarde 24 uur wordt stil gestaan bij de positie van de vrouw tussen al dat hormonale geweld. Wie enkele van die klaagzangen leest kan alleen maar huilen. Overal op aarde betalen vrouwen de peperdure rekening van het volslagen gestoorde testosteronterrorisme. 

Vreemd genoeg hoeft er ook maar ergens op de wereld één bloeddorstige leider op te staan en meteen veranderen al die lieve huisvaders, grappige groenteboeren, leuke slagers en handige automonteurs in tinnen soldaatjes. Prompt liggen ze met bloeddoorlopen ogen in loopgraven op andermans gezinnetjes te schieten. Vaders, neven en broertjes bemannen volledig doorgesnoven moordtanks of vliegen volslagen de weg kwijt over onze hoofden heen op weg naar een nietsvermoedend gemeenschapje om daar de boel in lichter laaien te zetten. Eigenlijk al sinds mensenheugenis. Ze schieten op onschuld, bombarderen kwetsbaarheid en ze vernietigen met hun irritante gesloop de hele aarde.

En nee het zijn geen vrouwen die dat doen. Vrouwen bombarderen geen kinderziekenhuizen. Vrouwen liggen niet massaal in loopgraven op angstige voorbijgangers te schieten. Vrouwen maken de straten niet onveilig door wapen- of drugshandel. Vrouwen slaan ook geen homoseksuelen in elkaar. Er zijn vast uitzonderingen, maar wie de wereld vanaf een afstandje bekijkt ziet dat de aarde behalve een klimaat- vooral een testosteron probleem heeft.

Testosteron wordt in de wetenschap ook wel een biologische steroïde genoemd. Een agressie hormoon. Een hormoon dat het vermogen van mannen verlaagt om emoties van anderen af te lezen. Nou lekker dan. Denk daar de gevolgen eens van in. Teveel testosteron vlakt zelfs kwetsbare emoties zoals ontroering en verdriet af.  Het schijnt dat hoe meer testosteron hij heeft, des te minder hij huilt. Allerhande onderzoeken beweren dat mannen met teveel testosteron vaker hun eigen- of andermans vrouwen mishandelen, verkrachten of zelfs doden. Een teveel maakt ze agressiever, anti socialer en tot overmaat van ramp neemt daardoor ook hun libido nog eens toe.

Ik wil hiermee niemand op zijn pik trappen maar als wereld zijn we dus goed de lul met al die kerels en hun vernietigende overschotten. Als we onze aarde willen redden van haar ondergang dan moeten we onmiddellijk terug naar de tekentafel en God een handje gaan helpen in het opnieuw uitvinden van de man. Hoe verlagen we zijn testosteron zodat hij weer emoties voelt? Hoe laten we hem keihard huilen als hij zijn loop weer eens op een nietsvermoedend hertje richt? Wat is er nodig om zijn verkrachtingslibido terug te dringen naar iets dat voor iedereen opwindend is?

Als we hier ooit een antwoord op vinden, dan dreigt wereldvrede. Dan kunnen we de loopgraven dichtgooien en ombouwen tot weelderige bloembedden. We kunnen zijn overschotten dan misschien opvangen en omzetten in een biomassacentrale. En laten we daarna ieder jaar opnieuw op Internationale Vrouwendag de stand van zaken bekijken. Mannen die lief zijn geweest krijgen het jaar daarop een klein beetje meer van dat spul en de klootzakken die de sfeer op aarde desondanks bleven bederven, die leveren hun testosteron dan maar helemaal in.

I have a dream!