het coronalied

Peperdure tweezitters rijden onrustig over strak georganiseerde grindpaden. Hummers worden uit het vet gehaald. Glimmende SUV’s melden zich dorstig bij de dichtstbijzijnde benzinepomp. High heels scherp gesleten want vanavond is het zo ver. Steenrijke villa- en grachtenpand bewoners repeteren voor een allerlaatste keer want over een paar uur zullen hun bekende facings Nederland gaan toezingen met het coronalied.

Dag, mevrouw in het verzorgingshuis.
Hoi, opa en oma.
Hé, meisje aan ’t infuus.
Goedendag, broers op de boerderij.
Hi, jongen op je kamer.
En hallo oude mijnheer helemaal in zijn eentje thuis.

Laat ons schijnen als de zon
Laat de wereld zien hoe het kan zijn
Zo oneindig mooi
Als we schijnen als de zon
Schijnen als de zon

Terwijl iedereen verzuipt komen de drollen boven drijven. Ellie Lust en haar patrouilleband zullen het onderliggend lijden van de muziekindustrie pijnlijk bloot leggen. Het nationale coronalied verbindt door de weerzin die het oproept. Toch zullen DJ’s het liedje hard en diep door de beademingsapparatuur rond pompen. Uit solidariteit met elkaar en om te troosten. Om elkaar in Hilversum, Blaricum en binnen de ring even vast te houden. Het onopgemaakte gezicht van schaamteloze zelfpromotie in diepe crisistijd kent geen grenzen. Dus zingen we over de rug van het meisje aan het infuus, dat zij niet moet vergeten te schijnen. En zingen we ten koste van de eenzame oude mijnheer die al een week niet is gedoucht dat het leven oneindig mooi is.

100 zangers uit hetzelfde epicentrum. Het voorspelt waanzinnige zang, aria’s, schitterende uithalen en harmonieuze basstemmen. Al verheug ik me het meest op de grappige kopstemmen van Martijn Krabbé, Danny Blind, Leontien Borsato en ook Ellie Lust er vast pap van. De horrorlente is in volle gang en de narcisten zingen uit volle borst hun hoogste lied.  ‘They Are The World’.

Kijken dus. Vanavond bij Jinek!

.en Mag ik dan bij jou?