Songfestival 2014

Het scheelde maar een haartje en Nederland was eerste geworden op het Euro’visie’ Songfestival 2014! Nu staat het woord ‘visie’ synoniem aan de woorden: ‘beschouwing’, ‘oordeel’ en/of ‘mening’. Het had dus net zo goed het ‘Euromening Songfestival’ kunnen heten. Persoonlijk denk ik dat dit passender was geweest voor een dergelijk festival, want zeg nou zelf, iedere logische visie op het verloop van dit en alle vorige Euro Festivals lijkt volledig te ontbreken.

Dat je verliest van een man wiens taille dunner is dan menig onderbeen is tot daar aan toe. Maar dat heel Europa een man extra stemmen geeft omdat hij een baard draagt gaat mijn begrip te boven. Nu ben ik -toegegeven- vanuit mijn kiem geen Songfestival supporter. Maar is het niet véél opmerkelijker dat de beste man een jurk droeg? Ik hoor er niemand over. Facebook lijkt te ontploffen met foto’s van Ilse de Lange met een baard i.p.v. Waylon met een jurk wat als je de vergelijking zou willen zoeken logischer zou zijn geweest. Nu begrijp ik wel vaker hele essenstiele zaken niet zo goed. Zo begrijp ik dus ook niet dat er ergens in Nederland iemand op het lumineuze idee is gekomen om één van onze allerbeste artiesten, één van de allersaaiste liedjes te laten zingen. Iemand wist dat dit een briljante zet zou zijn. Dat dit ons nationaal statement zou worden. Saai, kleurloos en zo monotoon mogelijk gezongen. Hiermee zouden wij Europa gaan inpakken. Op dezelfde dag dat een Duitse rechter een asielzoeker weigert terug te sturen naar Nederland omdat Nederland als enige land in heel Europa onder het rigide bewind van Teeven wordt uitgeroepen als dé plek waar mensenrechten worden geschonden, krijgen we van datzelfde Duitsland de volle 12 punten voor het saaiste liedje ever. Het is hun statement en ik probeer onder het genot van wat bier en bitterballen een verband te zien. We zijn er blij mee, ik ook. Ik heb niet begrijpend maar chauvinistischer dan ooit eerder staan juichen, joelen en gillen.

Vierentwintig liedjes lang heb ik geprobeerd de logica te ontdekken, een visie te ontrafelen achter deze zingende en krijsende vleesgeworden Eurocrisis. Verbijsterd was ik dan ook om te zien dat Polen als visitekaartje de eigen vrouwen als zingende huishoeren het podium had opgestuurd. Ineens kreeg het begrip “Polen meldpunt” een hele andere lading. En er gaan nu zelfs al stemmen op om Ilse volgend jaar terug te sturen met een grote harige fallisch op haar voorhoofd, maar persoonlijk vind ik dat wat ver gaan, tenzij we er een politiek statement mee willen maken, maar wat precies is onze boodschap dan? Bovendien bestaat in dat geval dan ook de kans dat niet haar lul maar een meedansende eikel op de achtergrond het gesprek van de dag zal overnemen. Nee, laat dan liever de Josti band uit komen en dan niet namens Pays bas maar laten we ons eens voor één keer eens goed op de kaart zetten als Gays bas. Zou dat geen statement zijn? Volgens mij kunnen we dan echt gewoon ieder liedje in sturen.

En dan die 0 punten van Roemenië, ook die zitten me dwars. Jarenlang schonken ik en zo ver ik weet al mijn leeftijdgenoten onze oude kleding aan Roemenië maar wat krijgen we er voor terug? Wat is hun statement? Wat in vredesnaam hebben we met z,n allen in die zakken gepropt dat we er dit voor terug krijgen? Ik schaam me bij de gedachte.

Ook Israel lijkt laaiend. 0 punten voor Nederland. Is dat omdat we onze Islamitische jongeren ruim baan en een eigen televisieprogramma gaven om zoveel mogelijk Joodse juweliers te overvallen? Het zou zo maar kunnen, je weet het allemaal niet. Want als een man met een baard wint omdat hij een baard heeft en het allersaaiste liedje de tweede plek haalt op het Eurovisieloze Songfestival dan kun je niet anders dan stellen dat de Eurocrisis een feit is geworden. We zijn gewoon in de war met z,n allen.

Ondanks al mijn gemopper heb ik een wereldavond gehad. Vierde ik het vorig jaar nog samen met Michelle Courtens die ooit eerder op haar blote voetjes Nederland naar een podium plek probeerde te zingen. Gisteren kon ik mijn geluk niet op in de gezelligste en allerleukste hetero-vriendelijke gaybar van Hilversum waar onder het genot van allerlei lekkere hapjes, baardmans, Waylon en Ilse ondanks hun twijfelachtige inzendingen voor een wereldavond hebben gezorgd. Ik ben er nog hees van.

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s