Vieze vuile kankerapen, rot lekker op naar je eigen land. Laat die negers maar ergens anders verhaal halen! Kom niet aan onze cultuur. Het volk spreekt. De meerderheid is aan het woord. Het is in de vooravond van Sinterklaasavond anno 2013. Internet barst uit zijn voegen met racistische en intolerante uitspraken. Laag begaafden en intellectuele blanke broeders struikelen over elkaar heen op weg naar de microfoon. Artiesten, auteurs en cabaretiers. De één uit zich nog grappiger, haatdragender, cynischer en spitsvondiger dan de ander. Op Facebook doen ‘vrienden’ uitspraken die in één klap afrekenen met langdurig en duurzaam opgebouwde relaties. “Het zijn allemaal kankerapen” zei hij, met wie ik al tientallen jaren bevriend was. Ik ben benieuwd wanneer hij ziet dat ik hem ontvriend heb. Zijn we net bekomen van termen als kopvoddentax, kutmarokkanen en berberaapjes’. Vandaag vliegen de termen als ‘huilneger en apenvolk’ over mijn beeldscherm alsof het de normaalste zaak van de wereld is. De meerderheid spreekt. Zo ziet het recht op vrije meningsuiting eruit. Wie dit niet bevalt moet oprotten, of nee, opkankeren! Terwijl Maurice de Hond peilt, de politiek zich mengt en Geert Wilders in zijn vuistjes wrijft loopt de temperatuur in Nederland behoorlijk hoog op. Zelfs de detailhandel mengt zich in het platvloerse en eenzijdig belichte debat.
Het wereldwijde buitenland kijkt gechoqueerd mee. Wat zou Mandela zeggen over onze cultuuruiting, of onze wereldleider Obama? Ik Google er even op, maar kan (nog) niets vinden.
“Het is onze cultuur!” roepen de Sint hooligans verbeten.
“Ho,ho..!” ageren de pietactivisten, “zaten wij ook niet op die boot?”
“Nee, nee, nee! Dat waren jullie niet!”
“ Wie waren het dan wel volgens jullie –blanke- geschiedenisschrijvers?”
“Nou uh.. het waren schoorsteenvegertjes!”
“ Sjee met kroeshaar en dikke lippen?”
“ Jahaa! dat komt door het roet van de schoorsteen!”
“ Maar waarom waren ze dan al zwart bij hun aankomst?”
“Gewoon! Daarom!!”
“En die dikke lippen dan?”
“Ja uh..dat komt van het schuren langs de muur van de schoorsteen!”
“ Ow, dus het is een bloedlip?”
“Ja!!”
Inderdaad, ik zou het mijn kind met gemak allemaal op de mouw kunnen spelden. Sterker, ik zou het verhaal nóg veel spannender, onrealistischer en grappiger kunnen maken. Als iemand mijn kind de stuipen op het lijf kan jagen ben ik het wel. Maar dat volwassen mensen elkaar proberen te overtuigen met dit soort verhalen slaat natuurlijk als een roe op een chocolade sigaret. Wat mankeert mijn blanke broeder om aan te nemen dat zijn uitleg en het gedraai om de hete brei heen maar gewoon geslikt moet worden? Wat maakt dat hij denkt dat ik als volwassen vrouw zijn kinderlijk en behoorlijk infantiele uitleg aan moet nemen? Liep mijn blanke broeder door de eeuwen heen nog voorop in het onderzoeken van allerlei weetjes en theorieën. Als het om Sinterklaas gaat vervalt hij in een hersenloos, emotioneel en nationalistisch weekdiertje. Als een ameube zoekt hij het debat op met de VN en probeert hij de zelfbewuste zwarte professor Verene Sheperd ervan te overtuigen dat haar lippen of eigenlijk die van zwarte Piet zo dik en rood zijn door het scheuren langs de schoorsteen mantel. Kan het nog lachwekkender?
Wat in vredesnaam maakt dat ruim driekwart Nederland zich ronduit zwakbegaafd uit, of terugvalt in nazi-achtige uitspraken? Komt dit omdat Nederland als laatste land de slavernij heeft afgeschaft? Zijn het sentimenten? Hebben Nederlanders simpelweg nog wat meer tijd nodig om bij hun volle verstand komen? Of komt het gewoon omdat ze zich rot voelen omdat ze er als kind in al hun onschuld zo,n leuke tijd aan hebben beleefd? Toegegeven, het is ook niet niets. Eerst geloven dat hij bestaat, dan geloven dat hij niet bestaat. Dan geloven dat het een schoorsteenveger is en nu weer moeten geloven dat de afbeelding van Piet iets met de slavernij van doen kan hebben. Ik zou het ook allemaal niet meer geloven. Maar dat deze mening niet geuit mag worden op straffe van hysterische uitspraken als: ‘huilnegers, opkankeren, typhus buitenlanders en apenvolk”..is volgens mij reden genoeg om aan te nemen dat er racistische componenten aan dit vriendelijk bedoelde kleuterfeestje kleven.
Een kinderfeest. Terwijl pesten hoog op de roomblanke ladder staat zullen dit jaar, net als de voorliggende jaren, weer veel zwarte kinderen zich moeten laten uitschelden voor ‘zwarte piet’ ten behoeve van het geluksgevoel van de lichter gekleurde kindjes. En nee ze mogen er niet over zeuren, dan hadden ze maar niet in Nederland op school moeten zitten! Weer zo,n logische, infantiele hersenloze maar strak gebezigde opmerking. Of nog intelligenter: “anders moeten ze maar oprotten naar hun eigen Warchild land!” Kom op zeg Nederland!
Daarom ben ik voor het ‘ontnegeren’ van zwarte Piet. Als het geen ‘neger’ of slaaf is, beeld hem dan ook niet zo af. Geef hem in dat geval zijn ware identiteit als schoorsteenveger terug. Ontdoe hem van zijn dikke rode lippen en geef hem er een grote haakneus en flaporen voor terug. Ontkroes hem! Claim de knecht als schoorsteenkruiper en leg het patent er op vast. Neem tenminste één van zijn paspoorten af! Het zou de VN monddood maken, de rust op “GeenStijl” doen terugkeren, de nazaten niet langer kwetsen en de compleet uit de hand gelopen raciale discussie in één klap de mond snoeren. Ook zou het de houdbaarheid en de kwaliteit van deze cultuuruiting ten goede komen. Eeuwenlang kunnen we het dan nog vieren, gewoon gezellig met elkaar.
Hoezo vriendelijk kinderfeest? De uitschakeling van Sinterklaas.
Sinterklaas als een rare enge wit gesminkte man met de lange alles verhullende jurk, die jou op schoot trok voor andere zaken (eigen genot) en er prat op ging dat hij alles van jou zag en wist.
Al jouw gedragingen in een groot boek bijhoudend, dat hij dreigde openbaar te maken als ik ‘niet braaf en gewillig’ zou zijn.
Dat is mijn ervaring als kind (en voor hoeveel kinderen in het hier en nu?) met het sinterklaasfeest.
De met roet besmeurde, kleurig verklede grappenmakers met vriendelijk vrolijke ogen ervaarde ik juist als rustgevend. Ondanks vermomming ontdekte ik daar ook de vrouwelijkheid in, in tegenstelling tot de sinterklaas-figuur.
Zij troostten mij als ik angstig vanuit school in colonne een grote zaal in moest, met voorin op een podium die doodenge witte man met mijter, staf en nare autoritaire blik in zijn ogen, in zijn al even enge witgehandschoende handen dat grote boek waarin alles opgeschreven leek te zijn.
Mij werd idd verteld dat de pieten een soort schoorsteenvegers waren die pakjes door de schoorsteen gooiden.Ik associeerde het niet met welke medemens dan ook.
Mijn opmerkingen, hoe dat dan moest bij al die huizen zonder schoorsteen en hoe het kon dat de pakjes geen sporen van roet toonden, werden grimmig en ongeduldig terzijde geschoven.
Ik bad als kind vurig dat die pieten uiteindelijk sinterklaas in elkaar zouden slaan met hun roedes zodat ik er nooit meer mee geconfronteerd hoefde te worden en dat de personen, als piet omschreven, nooit meer door te smalle schoorstenen moesten kruipen.
Vol verwachting volgde ik de aankomst van de boot op TV en wachtte ik totdat die enge witte man zou struikelen over zijn jurk en overboord zou slaan, of door de vele pieten op het dek eigenhandig de plomp in gegooid zou worden.
Ik was ook niet bang voor de zak die de pieten meedroegen, waar ik voor gewaarschuwd werd dat ik wellicht erin gestopt zou worden en mee zou moeten reizen naar Spanje.
Als bang boos opstandig meisje hoopten ze allicht dat ik rond sinterklaastijd tenminste beetje zou dimmen.
Leraren op basisschool maakten daar ge(mis)bruik van.
De fantasie dat het ons samen zou lukken om sinterklaas uit te schakelen, deed mij de sinterklaastijd overleven.
Sinterklaasfeest had dus niet echt mijn voorkeur. Ik had medelijden met de ‘pieten’ die belachelijk werden gemaakt, voor dom uitgemaakt werden. In mijn ogen konden ze juist mijn helden zijn.
1 ding klopte wel: mannen met onnatuurlijke witte gezichten en lange jurken met staf en mijter waren lang niet allemaal te vertrouwen.
Hoeveel volwassenen en zeker ook kinderen in het hier en nu duiken liever onder tijdens sinterklaastijd omdat het een te vieze bijsmaak heeft?
Kunnen vrouwen anno 2016 wellicht de mannelijkheid uit de sinterklaasrol halen en vrouwen inzetten als onbaatzuchtig goedhartig gul hart, waar zowel meisjes als jongens niets van te duchten hebben?
Als al de mensen die blind willen zijn voor nadere beschouwingen/verdieping (de werkelijke oorsprong van onderdrukte slaafse zwarte piet en overheersende witte autoritaire man) letterlijk blind zouden zijn, zouden ze geen verschil proeven tussen bruine en witte chocoladepepernoten en nog gewoon bij de Jumbo hun boodschappen doen.
Laatste jaren oa via facebook krijg ik rond sinterklaastijd zoveel bizarre extreme uitspraken te lezen van hen die ik volwassen weldenkende mensen achtte, dat ik het liefst internet eruit trek totdat het weer kerst is.
Misschien doe ik dat wel.
LikeGeliked door 1 persoon