Nou, ik zal het je sterker vertellen. Negerinnen zijn nooit in geweest! En hoe gek het misschien ook klinkt maar dat doet toch iets met je zelfbeeld. De ultiem mooie vrouw, althans zo is ook mij geleerd, is blank, heeft lange benen, groene maar liever blauwe ogen en lang blond haar. Wanneer ik het precies ontdekte weet ik niet meer, maar ergens tussen mijn tweede en twaalfde is een dag geweest dat ik in de spiegel keek en het voor het eerst bewust zag: FUCK! IK BEN EEN ZWART!
Ja, lach maar..
Nou ben ik tot overmaat van ramp ook nog geadopteerd, dus ik ben de enige ‘neger’ in huis. En alsof de duvel ermee speelde, kreeg ik ook altijd de schuld als er dingen in huis weg waren. Maar goed, mijn ouders zijn echte blanken. Geen gewone, nee heus! hele echte! Zo vinden mijn ouders dat ik op iedere voorbij lopende, fietsende of op televisie geïnterviewde ‘neger’ lijk. Kijk! Gilt mijn moeder dan autistisch hysterisch. Ook zo’n zwartje! Net als jij!
Ja, lach maar..
Maar nog erger is dat ze me ook bang hebben gemaakt voor andere negers. Zo konden we bijvoorbeeld ergens in de stad lopen en dan trok m’n moeder mij ineens naar zich toe. Er liep dan iemand met een donkere huidskleur langs en dat vond mijn moeder toch best griezelig. Op feestjes en verjaardagen was- en is het nog steeds een vast thema om elkaar te vertellen dat het land naar de klote is gegaan door al die gekleurde wezens, want ze stelen, verkrachten, trekken uitkeringen en slaan de eigen- maar ook andermans vrouwen. Mijn favoriete oom Henk wist laatst in volle overtuiging te vertellen dat het nu ook wetenschappelijk is aangetoond dat negers dommer zijn dan blanken. We namen er nog een borrel op. En owja en Afrika is reddeloos verloren volgens mijn familie, ze geven er geen cent meer aan!
Herkenbaar? ..
Dus laatst zat ik in de trein richting Utrecht en nam ik heel bewust alle blanke mensen om mij heen in me op. Persoonlijk vond ik het merendeel behoorlijk lelijk, minstens zoveel zag er angstaanjagend laagbegaafd uit en ook zag ik een man waarvan ik zeker wist dat hij thuis zijn vrouw zou slaan, of zijn hond. Depressief werd ik er van. Depressief omdat als al die mensen toch mooier waren, en toch slimmer waren, dit een genadeklap voor mijn zelfbeeld betekende.
Godzijdank stapte er een heel nestje negers in, zoals mijn ouders dit zouden noemen. Ze keken me aan en gaven een vriendelijk knikje. Een knikje van herkenning, zoals motorrijders en/of Saab rijders dat ook doen. Ik knikte stoer terug. Een oude dame kreeg bijna een hartverzakking toen een van de mannen naast haar ging zitten, inwendig kwam ik niet meer bij, en de mannen volgens mij ook niet. Hun blikken waren ineens zo betekenisvol, alsof ik snapte wat zij dachten en alsof zij wisten wat ik dacht. Plotseling stond een donkere jongen op en kwam naast me zitten. Ik schrok me het lazerus en in een flits wilde ik weten waar mijn portemonnee was. “Hoe heet je?”vroeg hij vriendelijk. “Sylvia” stamelde ik. “Van welke familie ben je” informeerde hij verder. Nou, niet van de Huxtables dacht ik grapscherend. “De familie Witte uit Asperen” antwoordde ik enigszins beschamend omdat ik hem geen koele stamnaam kon geven. “Ai” zij hij toen. “Ben je een roofneger?””.. Nou uhm..nee ik heb nog nooit gestolen probeerde ik aftastend te antwoorden en ook niet helemaal zeker wat hij nou precies bedoelde.. En alsof ik echt een wereldgrap had gemaakt, moesten al mijn mati’s keihard lachen. Een andere jongen legde uit dat met roofneger een adoptiekind wordt bedoeld. Nu begreep ik hem. Ah, of ik een geroofde neger ben..? Gosh, met zoveel drama had ik nog niet eerder naar mijn eigen adoptie gekeken.
Het hele groepje bleef belangstellend toen ik vertelde inderdaad geadopteerd te zijn. Vol medelij werd ik aangekeken. “Balen zeg!” zei een hele grote prachtige jongen met opwindend mooi gespierde armen. En toen ineens waren we bij de uitstaphalte. Ik liep met het groepje mee naar buiten en voelde me 30 seconden, misschien iets langer voor het eerst helemaal thuis. Daarna verdwenen ze weer..
#sylviawitte 
Ik heb 2 en een half jaar een relatie met een halfsurinaamse vriendin gehad. Het surinaamse deel bestond uit bijdragen uit verschillende genenpoelen, net als bij ieder mens overigens, het bijzondere is dat de herkomst was niet beperkt is gebleven tot 1 continent. Zelf als kind in Suriname gewoond.
In je column kom ik een hoop herkenbare of inwisselbare dingen tegen. Je schrijft leuk, al is soms de gemiddelde-begrippen-per-zin-dichtheid een tikkie hoog te noemen.
Alleen je titel, en je beginzin… die begrijp ik niet. Negerinnen zijn nooit uit geweest, zelfs al zou je het willen. Sterker nog, met Lucy als oermoeder zijn alle vrouwen een negerin. En alle mannen een neger.
Overigens, we zouden we dat ‘n-woord’ in Suriname nooit gebruikt hebben. Daar luidde de aanduiding: Creoolse dame, of Creools meisje. Totdat de uit Afrika afkomstige vrouw geïnspireerd door Diana Ross of Martha van de Vandella’s haar haar liet ontkroezen. Toen moest er naar een alternatieve aanduiding van de ebben of mahonie uitziende mens gezocht worden en ontstaan er aanduidingen als donker, gekleurd en bounty. Roofneger. Moet prettig aanvoelen voor Paul, je weet wel, de Leeuw, Heeft hij het toch het lef heeft gehad om daadwerkelijk te roven, iets wat hij stiekem altijd al wou sinds hij 6 was. Ongetwijfeld ingegeven door de vele verhalen in een bloeiklasje van de opkweekschool.
Om er zeker van te zijn dat ik blijvend politiek correct gevonden wordt, heb ik jarenlang gerookt. Er ontstaat dan een nieuwe soort en dito aanduiding: de omgekeerde bounty.
Bleek van buiten, zwart en teer van binnen.
Mijn vriendin heb ik te lief om in te ruilen voor een ander. In het onverhoopte geval dat ik naar een andere vrouw moet gaan uitkijken, dan komt iedere eigenaresse van welke genenpoel dan ook opnieuw in aanmerking. Daarbij is het continent van Lucy zeker niet de minst kansrijke. Gerustgesteld? Allerminst natuurlijk, dit is wel èrg verdacht, en daar kan een reden voor zijn. Dat ligt weer aan mijn haarkleur,
Daardoor kan ik een typering als ‘vieze, oude, omgekeerde bounty’ verwachten, ook al douche ik dagelijks, en verbaas ik mijzelf voortdurend door mijn eeuwig puberale enthousiasme. Bijvoorbeeld over jouw schrijfstijl en de wijze van benadering van je onderwerpen.
p.s. Wat voor muziek draai je eigenlijk als je je columns schrijft? Of schrijf er één over!
LikeGeliked door 1 persoon
Hallo omgekeerde Bounty, sorry ik lees je reactie nu pas. Dank je wel voor je lovende woorden en natuurlijk heb ik dit op z,n blanks geschreven en doet dit schrijven mij zeer in mijn chocolade gekleurde hartje. En soms moet wat zeer doet er uit, vandaar deze column. Muziek? tijdens het schrijven? No way!…Doodse stilte en diep naar binnen gekeerd:)
LikeLike
Sylvia je bent een baas!
LikeGeliked door 1 persoon
Met alle respect, maar ik als ethnische Nederlander heb meer mensen van kleur dan kleurlozen in mijn vriendennetwerk. Daarnaast voel ik mij meer verbonden met mijn gekleurde collega’s. Verder allicht het vermelden waard: mijn wederhelft is van Surinaamse komaf (1/2 creools, 1/4 Hindoestaans en 1/4 ingi).
Via deze weg dus de benadrukking dat niet alle blanken een marginale visus hanteren m.b.t. discriminatoire handelingen.
In Rotterdam-Zuid ben ikzelf meermaals voor o.a., ik citeer: “k*anker kaaskop” uitgemaakt, alsmede in Den Haag Schilderswijk, tevens Amsterdam-West & Delft Buitenhof.
Ik bepleit met nadruk dat dit incidenten zijn vanuit individuen.
Daarin oordeel ik op karakter, nimmer op kleur.
Wellicht een advies voor bekrompen MENSEN wie anno 2021 nog steeds op kleur oordelen.
LikeGeliked door 1 persoon