We staan stil. Twee minuten.
Op een plein.
Bij een monument.
Met vlaggen halfstok en kransen van zorgvuldig geschikt verdriet.
We herdenken.
Of dat zeggen we tenminste.
Maar weet jij nog precies wat we herdenken? Of beter: wie?
We huilen om de Holocaust.
We citeren Anne Frank.
We zeggen: “Voor hen die vielen.”
We zeggen: “Nooit meer oorlog.”
Maar we herdenken selectief.
We zwijgen over wat écht herdacht zou moeten worden.
Ons daderschap.
#sylviawitte 