korte schrijfsels vanuit mijn onderbuikadres
Na Sylvana Simons en Femke Halsema is Sigrid Kaag dé Rosie the Riveter van Nederland. Ze is anders dan alle andere vrouwen van haar tijd. Ze laat zich niet weerhouden door het glazen plafond of scharen door soortgenoten uit haar krabbenmand. Ze heeft haar vleugels uitgeslagen. Haar blonde manen wapperen inmiddels ver boven het maaiveld van het patriarchaat. Als een stalen windturbine zet ze een tsunami aan vrouwenhaat om in oer energie.
Rebecca Latimer Felton, die in de jaren twintig de eerste vrouwelijke senator in Washington zou worden, riep in 1887: ‘‘Als lynchpartijen noodzakelijk zijn om het schoonste bezit van een vrouw te beschermen tegen de brandschattende mens-beesten, dan zeg ik: lynch zo nodig duizend keer per week.’’
Het is 20 januari 2021. De Verenigde Staten van Amerika krijgen een nieuwe president. Tijdens deze ceremonie neemt Amanda Gorman het woord.
Na Urk, Eindhoven, Amsterdam, Enschede, De Haag, Venlo en Apeldoorn lijkt het hoogtijd voor de uitreiking van Barbaar Papa 2021.
Barbaar papa is omstreeks 1990 geboren via een thuis- of zwembadbevalling. Dit was in een tijd dat Super Mario werd voorgesteld aan Nintendo en Nelson Mandela werd vrijgelaten van Robinson Eiland. Voor Babaar papa was Mario belangrijker. Hij bouwde onverstoorbaar zijn eerste imperium op met Dulposteentjes, terwijl iets verderop de Berlijnse Muur werd afgebroken.
Verder mis ik ook nog in de huidige berichtgeving dat het merendeel van de Nederlanders het extra controleren van buitenlui juist heel goed vindt. Een groot deel van de Nederlandse bevolking vindt het sneu voor sommigen maar vragen zich tegelijkertijd af waarom die zwarten niet gewoon werken. Ze snappen die algoritmes wel.
Wie halverwege inschakelde zou gedacht kunnen hebben dat hij naar The United States of Iraq zat te kijken of naar het begin van de Amerikaanse lente. Terwijl de democratie werd bestormd door opruiers en demagogen maakte het ontevreden smoelwerk van extreme polarisatie selfies in de warme delen van het Capitol.
Ergens in één van de allerrijkste landen van de wereld, in één van de allerrijkste dorpjes van dat superrijke land, leefde een moeder samen met
#sylviawitte 