de heggen worden hoger, bomen geïrriteerd gekapt
erf grenzen nauwkeurig afgemeten, op tenen snel getrapt
het geluid van de buren, wordt anoniem gemeld
een ruzie snel opgelost, met zinloos geweld
lange gezichten lopen, zwijgend door de straat
zich uitend op internet, vol woede, wrok en haat
weilanden zijn leeg, de dieren staan op stal
kinderen spelen binnen, in deze wereld van verval
massaal slikken we remmers, tegen depressie of energie
iedereen lijdt aan voedsel- of een dierenallergie
huizen hebben sloten, veel dikker dan ooit
daar achter leven mensen, ontgoocheld en verstrooid
ouderen willen dood, alles beter dan dit
kerken zijn leeg, er is niemand meer die bid
eigenlijk hebben we alles, maar stiekem ook helemaal niets
we zijn iets wezenlijks verloren, iets heel expliciets
op het veiligste plekje, van deze mooie planeet
lijkt hoe erg ook, het drama compleet
#sylviawitte 
toch schijnt de zon
nadat de sterren
al zo vaak zijn geteld 🙂
LikeLike
Laat gaan zei de ratio want ze gaat toch alle kanten op.
Nee fluisterde mijn hart terug wie ben jij dan wel zolang ik nog klop.
En nu,
Wil ik eens uit naam van liefde helemaal niets meer moeten en een keer geloven.
Weleens eens een wolk gezien lief die de regen verdringt?
Wat kan mij het nog, die rot regenboog, zolang mijn ziel in tranen verdrinkt…
LikeLike